| Nathes |
| SS-Unterscharführer |
|
| |
| Dołączył: 23 Lis 2005 |
| Posty: 157 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/10
|
| Skąd: Bydgoszcz |
|
|
 |
|
 |
|
Hala sportowa, boisko i jego wyposażenie
§ 1. Boisko i ławki rezerwowych
§ 2. Oznakowanie
§ 3. Słupy
§ 4. Kosze
§ 5. Piłka
Osoby
§ 6. Zawodnicy
§ 7. Kapitan, trener i inne osoby należące do drużyny
§ 8. Sędzia
§ 9. Sędzia mierzący czas
§ 10. Sędziowie liniowi
Gra
§ 11. Czas gry i przerwy na żądanie
§ 12. Punkty
§ 13. Ustawienie zawodników
§ 14. Zmiany stref i zmiana stron
§ 15. Rozpoczęcie i wznowienie gry
§ 16. Naruszenie przepisów gry
§ 17. Piłka autowa
§ 18. Rzut sędziowski
§ 19. Podanie wolne
§ 20. Rzut karny
Rozdział I
Hala sportowa, boisko i jego wyposażenie
§ 1. Boisko i ławki rezerwowych
a) pole gry
Wymiary boiska wynoszą 40 x 20 m.
Boisko jest podzielone na dwie jednakowej wielkości strefy linią środkową, równoległą do linii końcowych.
Optymalna wysokość hali wynosi 9 m, nie może być ona jednak niższa niż 7m.
b) ławki rezerwowych
W pobliżu linii bocznej powinny być umieszczone dwie ławki rezerwowych, oddalone od siebie co najmniej 2 m.
§ 2. Oznakowanie
Boisko powinno być oznaczone wyraźnie widocznymi liniami o szerokości 3-5 cm. Linia środkowa oddzielająca dwie strefy powinna być oznaczona w ten sam sposób.
Miejsca wykonywania rzutów karnych muszą być wyznaczone w odległości 2,5 m. od słupów z koszami w kierunku linii środkowej boiska.
§ 3. Słupy
W trakcie gry używane są słupy z wiklinowymi koszami. W każdej strefie ustawiony jest jeden słup na osi podłużnej boiska, w odległości 1 /6 długości pola gry od linii końcowej.
Słupy są okrągłe i mogą być wykonane z solidnego drzewa lub metalowej rury o średnicy zewnętrznej 4,5 – 8 cm. Są one przytwierdzone pionowo do podłoża.
§ 4. Kosze
Kosze są przymocowane do każdego słupa. Muszą one być skierowane w stronę środka boiska, a górna krawędź powinna znajdować się na wysokości 3,5 m. od podłoża. Kosze są cylindryczne, bez dna; wysokość obręczy wynosi 25 cm, a średnica wewnętrzna 39 – 41 cm.
Szerokość brzegu kosza wynosi 2-3 cm.
Kosze są wykonane z wikliny, muszą być jednakowe i w tym samym kolorze.
Sposoby przytwierdzania koszy do słupów powinny spełniać następujące warunki:
- niedopuszczalny jest jakikolwiek ruch kosza względem słupa,
- słup nie może wystawać ponad górną krawędź kosza,
- żadne elementy umocowania większe niż 1 cm nie mogą wystawać na zewnątrz lub do wewnątrz kosza, metalowy wspornik poniżej kosza dozwolony jest jedynie wtedy, gdy jego wymiary nie przekraczają 1 /4 obwodu kosza w pobliżu słupa. Płaskowniki metalowe obejmujące zewnętrzne ścianki kosza mogą sięgać do 1/3 obwodu.
§ 5. Piłka
W korfball gra się okrągłą piłką, której zewnętrzna powłoka wykonana jest ze skóry lub innych zatwierdzonych materiałów.
Powierzchnia ta nie może być gładka. Zawodnicy powinni mieć możliwość dobrego opanowania piłki, np. dzięki szwom występującym na jej powierzchni. Wskazana powłoka piłki musi być napompowana pod odpowiednim ciśnieniem, specyficznym dla konstrukcji piłki. Piłka powinna być wykonana z dwukolorowego (biało – czarnego) materiału, który ze względu na swoją konstrukcję nie może zagrażać bezpieczeństwu zawodników. Jej obwód wynosi 68,0 – 70,5 cm. Musi być ona odpowiednio napompowana. W momencie rozpoczęcia gry waga piłki nie powinna być mniejsza niż 445 g i nie większa niż 475 g. Gdy piłka zostanie upuszczona na pole gry z wysokości 180 cm (mierzonej od dolnej powierzchni piłki) powinna się odbić na wysokość nie mniejszą niż 1,10 m i nie większą niż 1,30 m (mierzonej od górnej powierzchni piłki).
Rozdział II
Osoby
§ 6. Zawodnicy
Uwaga: Użyte poniżej określenie "zawodnik" odnosi się w jednakowym stopniu do obu płci.
a) ilość i ustawienie
W grze biorą udział dwa zespoły. Każda składa się z czterech zawodniczek i czterech zawodników, przy czym po dwie kobiety i dwóch mężczyzn w każdej strefie.
b) drużyny niekompletne
Gdy jedna lub dwie drużyny są niekompletne, gra może się rozpocząć lub być kontynuowana, o ile możliwe jest ustawienie, dzięki któremu w każdej ze stref znajduje się nie mniej niż 3 zawodników z każdego zespołu i nie ma takiej sytuacji, że jedna kobieta i dwóch mężczyzn gra przeciwko jednemu mężczyźnie i dwóm kobietom.
c) zmiany zawodników
W każdym meczu można zmienić nie więcej niż dwóch zawodników. powyżej wspomnianego limitu, w razie kontuzji wykluczającej dalszy udział zawodnika w grze zmiana może być dokonana za zgodą sędziego.
Zawodnik usunięty z boiska przez sędziego może być zastąpiony przez jednego z rezerwowych. Jeżeli obaj rezerwowi, do których powyższe się donosi nie zajęli miejsca opuszczającego boisko zawodnika, wówczas powinno być to uważane za dokonanie jednej ze zmian.
Jeżeli dwóch lub więcej zawodników było już wymienionych, wówczas kolejna zmiana jest wciąż możliwa.
Jeżeli zawodnik usunięty z boiska nie zastąpiony jest innym, wówczas uważa się, że została wykorzystana jedna z dwóch zmian odwołując się do powyższych przepisów, chyba, że drużyna może nie mieć możliwości dokonania więcej zmian zawodników, których płeć jest zgodna z płcią zawodnika opuszczającego boisko.
Zawodnik, który już raz został zastąpiony innym nie może ponownie powrócić do gry.
d) wyposażenie zawodników
Zawodnicy każdej ze stron muszą być ubrani w stroje sportowe, które wyraźnie różnią się od strojów przeciwnika. Zawodnicy muszą grać w butach sportowych. Zabranie się podczas gry mieć na sobie rzeczy stwarzające niebezpieczeństwo powstania urazów.
§ 7. Kapitan, trener i inne osoby należące do drużyny
a) kapitan
W każdej drużynie jeden z zawodników jest kapitanem. Nosi on wyraźnie widoczną opaskę na lewym ramieniu. Reprezentuje on swoją drużynę i odpowiada za właściwe zachowanie swoich zawodników.
W razie nieobecności trenera informuje sędziego o wszystkich zmianach w drużynie i może poprosić o przerwę w grze zwaną "czasem".
Ma prawo zwracać uwagę sędziego na wszystko, co według niego jest istotne dla prawidłowego przebiegu meczu.
b) trener
Trener może towarzyszyć swojej drużynie podczas meczu. Musi on wówczas przebywać na ławce przydzielonej jego drużynie.
c) zawodnicy rezerwowi i inne osoby
Jeśli drużyna posiada zawodników rezerwowych lub inne osoby wchodzące w skład drużyny to podczas meczu wyżej wymienieni muszą przebywać na ławce rezerwowych. Maksymalna ilość zawodników rezerwowych znajdujących się na ławce wynosi 8 a osób towarzyszących drużynie 4 (łącznie z trenerem). Wszystkie wyżej wymienione osoby siedzące na ławce rezerwowych są uważane za członków drużyny.
§ 8. Sędzia
Sędzia kontroluje grę. Do jego zadań należy:
a) podejmowanie decyzji o możliwości odbycia meczu (hala, nawierzchnia, sprzęt)
Sędzia upewnia się przed meczem, czy hala, nawierzchnia i wyposażenie boiska odpowiadają przepisom i czy wszystko jest należycie przygotowane do rozegrania meczu. Zwraca on uwagę na wszystkie zmiany, jakie mogą nastąpić podczas meczu.
b) egzekwowanie przepisów
Sędzia karze wszelkie naruszenia przepisów z wyjątkiem, gdy kara spowoduje pogorszenie sytuacji strony, która nie była winna naruszenia (prawo korzyści).
Podejmuje on odpowiednie kroki, gdy jedna ze stron uzyskuje w sposób nieuzasadniony korzyści z okoliczności zewnętrznych w stosunku do tej samej gry.
Sędzia rozstrzyga w wątpliwych przypadkach.
c) decydowanie o rozpoczęciu, zatrzymaniu, wznowieniu gry i zarządzeniu przerwy w grze na żądanie, dając sygnał gwizdkiem
Rozpoczynając lub wznawiając grę sędzia daje znak gwizdkiem, jak tylko zawodnik wykonujący podanie jest gotowy, a wszystkie wymagania ( 19 i 20) są spełnione.
d) reagowanie na niesportowe zachowanie zawodników, trenerów, zawodników rezerwowych i innych osób przypisanych do drużyny oraz ingerencje publiczności
W przypadku niedopuszczalnego zachowania, sędzia może ostrzec lub usunąć z obszaru gry każdego, kto formalnie należy do drużyny. W przypadku, gdy jest to osoba mogąca przebywać na ławce rezerwowych sędzia może również zakazać jej opuszczenia ławki do końca meczu bez jego zgody. W mocy sędziego jest pozbawienie wszelkich praw trenera podczas meczu i usunięcie go z obszaru gry. Jeśli sędzia uzna za konieczne, może ostrzec lub usunąć publiczność, a także odwołać lub zakończyć mecz.
§ 9. Sędzia mierzący czas
Jeśli jest to możliwe sędzia główny wyznacza osobę odmierzającą czas, której obowiązkiem jest informowanie go tuż przed końcem każdej połowy meczu o mijającym wkrótce czasie przewidzianym na grę.
Gdy gra jest zatrzymana, mierzący czas powinien dać sygnał dźwiękowy sędziemu powiadamiający go o zamiarze dokonania zmiany zawodników jednej z drużyn lub wzięcia przerwy na żądanie.
§ 10. Sędziowie liniowi
W każdym meczu bierze udział 2 sędziów liniowych, których obowiązkiem jest stwierdzenie, czy piłka przekroczyła linię zewnętrzną boiska (wyszła na aut), czy 16 m został naruszony oraz zwracanie uwagi na wszystkie przewinienia popełnione w ich pobliżu. Sędzia liniowy wskazuje miejsce, z którego należy wznowić grę po wyjściu piłki na aut lub po naruszeniu przepisów 16 m.
Sędzia główny wskazuje sędziom liniowym ich pozycje. W przypadku niedozwolonej ingerencji, stronniczości, niewłaściwego zachowania, okazywania aprobaty dezaprobaty lub poparcia dla jednej z drużyn przez sędziego liniowego, sędzia główny ma prawo pozbawić go funkcji i wyznaczyć kogoś innego.
Rozdział III
Gra
§ 11. Czas gry i przerwy na żądanie:
a) gra trwa 2 x 30 minut z 10-minutową przerwą na odpoczynek,
b) przerwa na żądanie (tzw. #czas") trwa 60 sekund.
W czasie gry każda drużyna ma prawo poprosić o #czas", ale maksymalnie dwa razy w ciągu całego meczu. Z prośbą o przerwę w grze może zwrócić się do sędziego tylko trener lub w przypadku jego nieobecności kapitan i tylko wtedy, gdy gra jest zatrzymana. Trener (lub kapitan) zwraca się z prośbą o #czas" do sędziego i potwierdza to unosząc obie ręce w górę na kształt litery #T".
Po przerwie na żądanie gra jest wznawiana z tego miejsca i w taki sposób, jakby przerwa na żądanie nie miała miejsca.
§ 12. Punkty
a) drużyna zdobywa punkt kiedy:
- piłka całkowicie przeleci z góry na dół przez obręcz kosza znajdującego się w strefie ataku tej drużyny za wyjątkiem przypadków przewidzianych w pkt.c,
- jest pewne, że gdyby nie wybicie piłki z kosza przez obrońcę uderzeniem od dołu, piłka przeleciałaby całkowicie z góry na dół przez obręcz kosza, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w pkt.c,
b) jeżeli sędzia da znak gwizdkiem do przerwania gry
w wyniku przewinienia popełnionego przez obrońcę, zdobyty po takim sygnale punkt jest ważny, pod warunkiem, że nie później niż w momencie sygnału piłka opuściła ręce zawodnika atakującego i była poza zasięgiem któregokolwiek obrońcy, za wyjątkiem przypadków przewidzianych w pkt.c,
c) sędzia nie uznaje punktu:
- w następstwie przewinienia popełnionego przez zawodnika ataku, sędzia da znak gwizdkiem do przerwania gry zanim piłka przeleci przez obręcz kosza,
- w przypadku odgwizdania końca pierwszej lub drugiej połowy meczu zanim piłka wpadnie do kosza,
- gdy zauważy przewinienie popełnione przez stronę atakującą, ale nie przerwał gry zanim piłka przeleciała przez obręcz kosza,
- gdy wcześniej zauważył zaistnienie przypadku nieuzasadnionej korzyści dla strony atakującej,
- gdy piłka jest najpierw rzucona do kosza od dołu, a następnie wpada z powrotem do kosza,
d) drużyna, która zdobędzie więcej punktów wygrywa mecz.
§ 13. Ustawienie zawodników
a) wybór stron boiska
Drużyna gospodarzy wybiera kosz, na który będzie atakować w pierwszej połowie meczu. Następnie ustawia ona swoich zawodników w dwóch strefach, a zespół gości swoich zawodników odpowiednio do przeciwników.
b) zmiany w ustawieniu
W normalnych warunkach ustawienie przed rozpoczęciem meczu pozostaje takie same w ciągu całego meczu. Jeżeli jednak podczas gry nastąpi zmiana okoliczności, wskutek opuszczenia przez zawodnika boiska, sędzia na wniosek trenera zdekompletowanej drużyny, po zasięgnięciu opinii trenera drużyny przeciwnej, może zezwolić na zmianę ustawienia. Ponadto sędzia zarządza zmianę ustawienia, jeśli jest ona niezbędna dla spełnienia warunków 6 b lub kiedy liczba zawodników posiadających swoich bezpośrednich przeciwników jest mniejsza niż wymagane minimum.
§ 14. Zmiany stref i zmiana stron
Każdorazowo po uzyskaniu dwóch punktów zawodnicy zmieniają strefę. W połowie meczu następuje zmiana stron. Zawodnicy przechodzą do przeciwnych stref.
§ 15. Rozpoczęcie i wznowienie gry
Grę rozpoczyna jeden z atakujących z miejsca znajdującego się wewnątrz jego strefy, w pobliżu środka boiska. Wznowienie gry w drugiej połowie, a także po każdym zdobytym punkcie odbywa się w ten sposób. Pierwszą połowę rozpoczynają gospodarze, drugą goście, a po każdym zdobytym punkcie grę wznawia drużyna, która utraciła punkt. Wznowienie gry podaniem wolnym opisane jest w 19.
§ 16. Naruszenia przepisów gry
W czasie gry zabronione jest:
a) dotykanie piłki nogą lub stopą
Jeżeli jest ono przypadkowe i nie wywiera istotnego wpływu na przebieg gry, nie podlega karze.
b) uderzanie piłki pięścią
c) chwytanie piłki w pozycji leżącej
d) poruszanie się po boisku z piłką
Bieganie z piłką jest sprzeczne z zasadą współpracy. Zmiana pozycji zawodnika będącego w posiadaniu piłki jest tylko wówczas dozwolona, gdy nie ma on innej możliwości by ją płynnie podać i wykonać rzut lub zatrzymać się.
W oparciu o powyższą zasadę rozróżniamy trzy sytuacje:
1) kiedy zawodnik chwytając piłkę stoi w miejscu. W tym przypadku może on przesunąć jedną dowolną nogę pod warunkiem, że druga pozostaje w tym samym miejscu. Obracanie się na drugiej nodze jest dozwolone;
2) kiedy zawodnik chwytając piłkę w biegu lub w wyskoku zatrzymuje się, a następnie podaje ją albo wykonuje rzut. Zasadą jest aby po chwycie piłki zawodnik ten natychmiast starał się zatrzymać. Po zatrzymaniu się obowiązuje zasada omówiona w pkt.1;
3) po otrzymaniu piłki w biegu lub w wyskoku zawodnik podał lub wykonał rzut zanim zatrzymał
się. W tym przypadku graczowi będącemu w posiadaniu piłki nie wolno postawić stopy na podłożu po raz trzeci od momentu chwytu piłki.
e) unikanie współpracy (solo play)
Gra solo nie podlega karze:
1) gdy zawodnik nie zmienił swojej pozycji w sposób dostrzegalny;
2) gdy unikanie współpracy nie było celowe.
f) przekazanie piłki z ręki do ręki innemu zawodnikowi własnej drużyny
g) gra na czas
h) wybijanie, zabieranie piłki znajdującej się w rękach przeciwnika
i) popychanie, obejmowanie lub przytrzymywanie przeciwnika
Ten sprzeczny z przepisami sposób przeszkadzania przeciwnikowi podlega karze bez względu na to, czy przeciwnik był czy też nie był w posiadaniu piłki, nawet wtedy, gdy piłka znajduje się w innej strefie. Każde utrudnianie swobodnego poruszania się przeciwnikowi bez względu na to czy było zamierzone czy nie, jest zabronione.
Ten przepis nie zmusza zawodnika do ustąpienia drogi innemu, tzn. każdy zawodnik ma prawo do pozycji już zajętej przez siebie. Zawodnik będzie jednakże ukarany, gdy nagle wskoczy na drogę poruszania się przeciwnika w ten sposób, że doprowadzi to do nieuniknionego zderzenia.
j) natarczywe przeszkadzanie przeciwnikowi
Ten przepis stosuje się, gdy przeciwnik posiada piłkę.
Zawodnik przeszkadzający może utrudniać podanie piłki w obranym kierunku, w rezultacie czego odbije się ona o jego rękę lub ramię. Może on blokować piłkę poprzez ustawienie swoich ramion na jej drodze, jednak nie wolno mu:
1) przeszkadzać przeciwnikowi w swobodnym ruchu ciała poprzez blokowanie ramion zamiast piłki;
k) przeszkadzanie przeciwnikowi odmiennej płci w podaniu piłki
l) przeszkadzanie przeciwnikowi, któremu już przeszkadza inny zawodnik
m) gra poza jedną strefą
n) wykonywanie rzutu z pozycji bronionej
Rzut uznany będzie za broniony, kiedy przeszkadzający obrońca spełni każdy z następujący trzech warunków:
1.Musi być w odległości wyciągniętego ramienia od atakującego i zwrócony do niego twarzą.
2. Musi faktycznie próbować blokować piłkę.
3. Musi znajdować się bliżej kosza niż atakujący z wyjątkiem, gdy on i atakujący są blisko i po przeciwnych stronach słupa. W tym wypadku spełnienie warunku 1 i 2 jest wystarczające.
o) wykonanie rzutu po katingu na innym atakującym
Kating następuje wtedy, gdy obrońca, który jest w pozycji bronionej nie może podążać za atakującym, ponieważ przebiegł on tak blisko innego atakującego, że obrońca zderza się lub zderzyłby się z nim, co uniemożliwia mu utrzymanie pozycji bronionej.
p) zdobycie kosza ze strefy obrony lub bezpośrednio z podania wolnego
q) wykonanie rzutu przez zawodnika grającego bez osobistego przeciwnika
Zdarzy się to, kiedy w obronie gra 3 zawodników przeciwko 4 atakującym.
W tym przypadku kapitan strony atakującej musi poinformować sędziego i kapitana drugiej drużyny, który z zawodników nie będzie wykonywał rzutów.
Kapitan uprawniony jest do zmiany swojej decyzji podczas meczu, ale tylko po wcześniejszym poinformowaniu sędziego i kapitana drużyny przeciwnej wtedy, gdy piłka jest martwa (np. gdy sędzia odgwizdał naruszenie przepisów lub po celnym rzucie itp.).
Taka zamiana atakujących jest możliwa tylko dwa razy pomiędzy zmianą stref. Zawodnik bez osobistego obrońcy może wykonywać rzuty karne.
r) wpływ poruszania słupem na rezultat rzutu
s) trzymanie słupa podczas wyskoku, biegu w celu szybkiego odejścia
t) naruszanie warunków umieszczonych poniżej dotyczących podania wolnego lub rzutu karnego
u) gra w niebezpieczny sposób
Atakujący popycha obrońcę, który jest oddalony od niego na odległość wyciągniętego ramienia tak, że na dużej prędkości zderzyłby się on z innymi atakującymi.
§ 17. Piłka autowa
Piłka wyszła na aut wtedy, gdy dotknęła linii ograniczającej boisko gry, podłoża, osoby lub przedmiotu znajdującego się poza boiskiem, jak również gdy dotknęła sufitu lub przedmiotów ponad przestrzenią gry.
W przypadku piłki autowej podanie wolne przyznane jest stronie przeciwnej do tej, której zawodnik jako ostatni dotknął piłki.
§ 18. Rzut sędziowski (wyrzut piłki w górę)
Gdy dwóch przeciwników chwyci równocześnie piłkę, sędzia przerywa grę i dyktuje rzut sędziowski. To samo stosuje się, gdy trzeba wznowić grę i żadna ze stron nie jest uprawniona do posiadania piłki. W tym celu sędzia wybiera dwóch zawodników tej samej strefy, tej samej płci i o ile jest to możliwe tego samego wzrostu. Mogą oni dotknąć piłkę, po osiągnięciu przez nią najwyższego punktu wyrzutu. Pozostali zawodnicy muszą zachować dystans 2,50 m i mogą dotknąć piłki tylko wtedy, gdy dotknął już jej jeden z dwóch wybranych zawodników lub spadła na podłoże.
§ 19. Podanie wolne
a) kiedy przyznawane jest podanie wolne
Podanie wolne przyznawane jest stronie przeciwnej po tym, jak sędzia stwierdzi, że naruszono jeden z przepisów gry ( 16 lub 17).
b) miejsce podania wolnego
Podanie wolne wykonywane jest z miejsca, w którym zostało popełnione naruszenie przepisów. Jeżeli popełniono je przeciwko określonemu zawodnikowi (16 h,i,j,k,l i czasami m), to podanie wolne wykonywane jest z miejsca,w którym stał ten zawodnik.
W przypadku piłki autowej albo kiedy został naruszony 16 m na lub poza liniami ograniczającymi boisko, podanie wolne wykonywane jest spoza boiska linii zewnętrznej, gdzie piłka lub winny zawodnik przekroczył linię.
Kiedy piłka wyszła na aut, ponieważ dotknęła sufitu lub przedmiotu ponad polem gry, wówczas podanie wolne będzie wykonywane blisko jednej z linii bocznych i na wysokości miejsca zdarzenia.
c) jak wykonywać podanie wolne
W momencie, w którym zawodnik wykonujący podanie wolne ma lub mógłby wziąć piłkę w ręce, sędzia unosi pionowo jedno z ramion i czterema palcami uniesionej ręki daje sygnał, że po gwizdku gra musi być rozpoczęta w ciągu czterech sekund.
Po uniesieniu ramienia przez sędziego mogą być stworzone dwa rodzaje sytuacji (zobacz A i B poniżej).
A.1. Wszyscy zawodnicy są oddaleni od rozgrywającego podanie wolne na odległość nie mniejszą niż 2,50 m.
2. Gdy podanie wolne wykonywane jest w strefie ataku, zawodnicy tej drużyny, która wykonuje je, muszą zachować dystans 2,50 m między sobą nawzajem.
Jak tylko powyższa sytuacja zaistnieje w ciągu 4 sekund danych na przygotowanie, sędzia powinien wznowić grę gwizdkiem. Zawodnik wykonujący podanie wolne musi wprowadzić piłkę do gry w czasie nie dłuższym niż 4 sekundy po gwizdku zezwalającym na rozpoczęcie gry ( 8 c). Jeśli wykonujący podanie wolne nie wprowadzi piłki do gry w tym czasie, wówczas sędzia powinien zagwizdać i przyznać podanie wolne drużynie przeciwnej.
Zawodnicy drużyny przeciwnej muszą stosować się do warunków pkt.1 do momentu, gdy rozgrywający podanie wolne poruszy piłką lub wykona wyraźnie widoczny ruch ramieniem lub nogą. Zawodnicy tej samej drużyny co rozgrywający podanie wolne muszą spełnić warunki pkt. 1 i 2 dopóki piłka nie zostanie wprowadzona do gry.
Piłka wprowadzona jest do gry, gdy:
1. którykolwiek zawodnik drużyny przeciwnej dotknie piłki lub
2. zawodnik z tej samej drużyny co wykonujący podanie wolne dotknie piłki pozostając w odległości 2,50 m od miejsca wykonywania podania wolnego lub
3. piłka przebędzie drogę co najmniej 2,50 m od miejsca wykonania podania wolnego (odległość mierzona wzdłuż podłoża).
Zawodnik wykonujący podanie wolne nie może zdobyć punktu bezpośrednio. Może on zdobyć punkt tylko wtedy, gdy piłka swobodnie poruszy się w powietrzu i zostanie dotknięta przez innego zawodnika.
Jeżeli osoba wykonująca podanie wolne dotyka linii ograniczającej boisko lub przestrzeni gry po jej drugiej stronie, po tym jak sędzia dał sygnał gwizdkiem zezwalającym na rozpoczęcie podania wolnego, a zanim opuściła jego ręce, wówczas sędzia przyznaje podanie wolne drużynie przeciwnej z drugiej strony linii.
B. Gdy zawodnicy nie spełniają warunków 1 i 2 wspomnianych powyżej w punkcie A w ciągu 4 sekund od momentu uniesienia przez sędziego ramienia, wówczas wykona on dwa szybkie gwizdki jeden za drugim. Pierwszy, by wznowić grę, drugi by ją zatrzymać i ukarać drużynę naruszającą zasady wykonania podania wolnego.
Jeśli zawodnicy z obu drużyn nie zachowują dystansu 2,50 m - wówczas sędzia karze zawodnika, który stoi najbliżej wykonującego podanie wolne. Jeśli natomiast uważa, że zawodnicy z obu drużyn nie zachowują prawidłowego dystansu, wówczas drużyna atakująca powinna być ukarana.
Gdy drużyna broniąca w strefie ataku nie przestrzega tego przepisu po raz drugi w trakcie wykonywania tego samego podania wolnego, wówczas sędzia dyktuje rzut karny.
Jeśli po upływie czterech sekund wykonujący podanie wolne jest wciąż w posiadaniu piłki, wówczas sędzia odgwizduje błąd i przyznaje podanie wolne drużynie przeciwnej.
§ 20. Rzut karny
a) kiedy przyznaje się rzut karny
Naruszenie przepisów, których rezultatem jest utracenie szansy zdobycia punktu, jest karane przyznaniem rzutu karnego stronie przeciwnej. Rzut karny może być też przyznany za inne naruszenia, które ustawicznie w sposób niezgodny z przepisami utrudniają atak.
b) miejsce wykonania rzutu karnego
Rzut karny musi być wykonywany z miejsca rzutów karnych (zobacz 2), które jest oddalone od kosza 2,50 m w stronę środka boiska.
c) jak wykonać rzut karny
Dozwolone jest zdobycie punktu bezpośrednio z rzutu karnego. Zawodnik wykonujący rzut karny nie może dotknąć podłoża pomiędzy miejscem rzutów karnych a słupem jakąkolwiek częścią ciała zanim piłka nie opuści jego rąk. Rzut karny musi być powtórzony, gdy wykonano go przed gwizdkiem sędziego zezwalającym na rzut.
Wszyscy pozostali zawodnicy muszą zachować dystans 2,50 m (we wszystkich kierunkach) od każdego punktu wyobrażonej linii pomiędzy miejscem wykonania rzutów karnych a słupem.
Muszą oni powstrzymywać się od jakichkolwiek działań lub komentarzy, które mogłyby przeszkadzać osobie wykonującej rzut karny.
Jeśli jest to konieczne, zarówno pierwsza jak i druga połowa meczu będzie przedłużona o czas wykonania rzutu karnego. |
|
Zwała nie mała... Wy się po prostu nie znacie...
